мушка | несв.
Боде, бутка; вовира. Војникот со пушката ја мушкаше в слабина. Ја мушкаше главата во топлата пазува на мајка си.
мушкало | ср.
Тој што (се) мушка.
мушмула | ж.
Овошно дрво со ниско стебло или поголема грмушка со мали тркалезни плодови со многу семки што се јадат откако ќе омекнат; Mespilus germanica.
мушне | св.
Турне, удри. Го мушна со кундакот.
мушта | ж.
Заоблен чекан со кој чевларите ја набиваат кожата.
муштерија | м.
Купувач, потрошувач; корисник на занаетчиски или други услуги. Имаше многу муштерии. Лесно наоѓаше муштерии.Стар муштерија. Нов муштерија. Берберницата се наполни со муштерии.
муштулук | м.
Подарок за доносителот на убава, радосна вест.
муштулџија | м.
Лице што прво ќе донесе, ќе јави радосна вест, убав глас.
