набаса | св.

Неочекувано сретне, најде нешто. Набасавме на една напуштена колиба. Набасаа на многу војска.

набастиса | св.

Пронајде, открие нешто или некого. Добро да ги скриеш парите да не ти ги набастиса некој. Ме набастисаа на јадење.

набашка | прил.

набеда | ж.

Неправедно обвинување, клевета. Сите набеди ги отфрлам. Тоа за него беше тешка набеда.

набеди | св.

Неправедно обвини, наклевети. Го набедија дека ги предал.

набедреник | м.

Дел од свештеничка одежда што се носи на бедрото.

набеќарува се | св.

Се наоде беќар доволно, до задоволување. Доста му беше, се набеќарува и сега ќе се жени.

набележи | св.

Забележи, внесе сè што треба во бележник, во книшка и сл. Сака да набележи во работната книшка сè што работел.

набели | св.

Намачка, стави белило, пудра и сл. Го набели лицето.

набере | св.

Скине, собере извесно количество овошје, плодови, цвеќиња и др., бере. Набрав јаболка. Набраа по еден товар дрва.