рабен | прид.

Што се однесува на раб1. Рабна линија.

рабест | прид.

Што има многу рабови.

раби | несв.

Прави рабови, порабува. Таа му ги раби панталоните.

рабин | м.

Еврејски свештеник и вероучител.

рабина | ж.

раболепен | прид.

Што е ропски понизен, сервилен.

раболепие | ср.

Ропска понизност, сервилност.

работа | ж.

Свесна физичка или умствена дејност на човекот со цел да се постигне, изврши, создаде нешто; труд. Физичка работа. Умствена работа. Истражувачка работа. Тимска работа.

работен | прид.

Што сака да работи, вреден, работлив. Го знам како чесен и работен домаќин.

работење | ср.

Глаголска именка од работи.