јава | ж.

Стварност, реалност, будност; состојба спротивна на сон. Соништата ќе станат јава. Меѓу сонот и јавата.

јава | несв.

Се движи качен на животно (коњ, магаре и сл.) Продолжија да јаваат понатаму. Јаваа на арапски коњи. Само тој може да го јава овој коњ.

Јава | ж.

Остров во Индонезија.

јаваница | ж.

јавање_2 Коњ на кој кираџијата го товари својот багаж и самиот го јава.

јавање | ср.

Глаголска именка од јава.

јавач | м.

Лице што јава. Коњот го почувствува бесот на својот јавач. Коњот го отфрли јавачот.

јаваш | прид.

прид. За тутун ‒ мек.

јавашлак | м.

Мрзливост, неуредност, немарност. Беше лут поради јавашлакот или намерното изоставање.

јавашлив | прид.

Тромав, мрзлив, немарен. Јавашлив од.

јавашлија | прид.

Тромав, мрзлив, немарен.