Резултати за пребарувањето: калем
калем | м.
Шуплив дрвен, метален и сл. валјак за намотување конец, преѓа, жица и сл.; макара. Свилениот конец го намота на калем. Донесе еден калем бакарна жица.
калеми
Зборот е поврзан со:
калеми | несв.
Става, вметнува калем; На нив ќе ги калемиме питомиве што сега ќе ги насадиме.
калемче | и. ср.
Зборот е поврзан со:
калемар | м.
Тој што калеми, што се занимава со калемење.
калемат
Зборот е поврзан со:
калемќар | ж.
Вид тенка женска шамија за забрадување со шарки по работ. Напред одеше жената, забрадена во црн калемќар
искалеми | св.
Заврши со калемење. Дедо ми ги искалеми крушите.
калемари
Зборот е поврзан со:
накалеми | св.
Изврши калемење.