Резултати за пребарувањето: калем

калем | м.

Шуплив дрвен, метален и сл. валјак за намотување конец, преѓа, жица и сл.; макара. Свилениот конец го намота на калем. Донесе еден калем бакарна жица.

калеми

Зборот е поврзан со:

калеми | несв.

Става, вметнува калем; На нив ќе ги калемиме питомиве што сега ќе ги насадиме.

калемче | и. ср.

Зборот е поврзан со:

калемар | м.

Тој што калеми, што се занимава со калемење.

калемат

Зборот е поврзан со:

калемќар | ж.

Вид тенка женска шамија за забрадување со шарки по работ. Напред одеше жената, забрадена во црн калемќар

искалеми | св.

Заврши со калемење. Дедо ми ги искалеми крушите.

калемари

Зборот е поврзан со:

накалеми | св.

Изврши калемење.