Резултати за пребарувањето: кубе
кубе | несв.
Вади од корен (од основата) нешто (влакно, пердув и сл.) Таа ги кубеше белите влакна. Тој ја кубеше тревата. Старата ја кубеше закланата кокошка.
кубе | ср.
Свод во облик на полутопка (особено на црквите); купола. Кубиња на катедрала. Кубето на црквата е позлатено.
скубе | несв.
Вади, истрга од корен, од основата влакно, пердув и сл.; кубе. Таа ги скубе белите влакна од косата на мајка си. Таа си ги скубе веѓите пред огледалото. Влакно по влакно му скубел од брадата. Жената ја скубе закланата кокошка.
кубен | прид.
Што се однесува на куб. Кубен метар. Кубен корен.
окубе | св.
За пердув, влакно – истргне, отстрани од корен; искубе. Домаќинката ја окуба кокошката и ја стави да се вари.
оскубе | св.
Со кубење отстрани коса, пердуви; искубе.
закубе | св.
Почне да кубе; Таа си ги закуба косите и заплака.
искубе | св.
Вади, истргне влакна или пердуви од корен. Ја искуба кокошката. Ми ја искуба косата.
кубест | прид.
Што е како кубе, што има облик на кубе. Кубест покрив. Големи височини со кубести врвови.
накубе | св.
Кубе во доволна мера, колку што треба. Накуба трева за стоката.
