пустиништво | ср.
Живот на пустиник.
пустиножител | м.
пустински | прид.
Што се однесува на пустина. Пустински песок. Пустинска жега.
пусто | чест.
При искажување незадоволство. Го маваше магарето и му викаше, ди, пусто. Пусто, што не можам сам да одам да видам.
пусто | прил.
На пуст начин, како во пустелија. Пусто остана полето. Пусто и празно одекнуваше куќата. Пусто му беше на душата.
пустокуќник | м.
пустота | ж.
пустош | м.
Пусто, празно место, ненаселено или опустошено место; пустелија. Насекаде пустош. Војниците зад себе оставија пустош.
пустошен | прид.
Што има изглед на пустош. Пустошно место.
пустоши | несв.
Унишува, прави пустош. Пустоши ветрот сè пред себе. Огнената стихија пустоши веќе два дена.
