давач | м.
Давач на пари. Давач на помош.
давачка | ж.
давач.
давеж | м.
Давење, задушување, обично за кучиња. Го дави со давеж што никогаш не усмртува.
давежен | прид.
Што е како давеж. Давежна стега во душата.
давеник | м.
Лице што се дави или што се удавило во вода.
дави | несв.
Насилно сопира нечие дишење, стега за врат; задушува. Тие луѓе пукаат, колат, дават, уништуваат без милост и разум.
давија | ж.
Тужба, жалба, парница. Ќе правам давија дури до царот.
давлив | прид.
За овошје – што е плоден.
даволи (се) | несв.
Се бори, се гушка во игра, во смеа. Девојчињата го даволеа таткото, се смееја.
даволка се | несв.
