д | глас
Глас, звучна согласка во македонскиот стандарден јазик, забновенечна според местото на образување, експлозивна според начинот на образување.
да 1 | сврз.
За поврзување делови што се приредени и воспоставуваат составна врска меѓу себе, во примери на реченици кога второто дејство произлегува од првото. Таа не дојде, да затоа не сторивме ништо.Таа само зборуваше, да од неа до збор не можеше да дојде.
да 1 | чест.
За позитивен одговор, за потврдување. Дали ќе дојдеш? – Да.
да 2 | сврз.
За поврзување во зависносложени реченици.
да 2 | чест.
За истакнување и за потсилување на дејството во главните речници.
даан | изв.
Вообичаен изговор со кој се подражава биење на камбана, на часовник и сл. Часовникот отчука: даан, даан
даб | м.
Листопадно дрво со широки назабени листови и со плод желад; Quercus. Зад него се издигаше високата шума со ели, дабје и буки.
дабар | м.
Вид глодар со скапоцено крзно кој живее покрај вода; Castor fiber. Дабарот, опколен од ловци, го прегризува дрвото со забите.
дабјак | м.
Место обраснато со млади дабови. Ниските дабјаци ги покриваа доловите.
даблика | ж.
Младо дабово дрво со низок раст. Замина меѓу дабликите каде што имаше премин.
