ќ | глас
Глас, безвучна согласка во македонскиот стандарден јазик, тврдонепчена според местото на образување, преградно-теснинска (африкативна) според начинот на образување.
ќаа | м.
ќаба | ж.
Аџилак, посета на муслиманското светилиште Ќаба (Каба) во Мека.
ќаински | прид.
Што припаѓа на ќаја2. Ќаински син.
ќај | м.
Леб замесен со маја од наут, составен од повеќе парчиња во форма на квадрат, во средината исполнети со сирење, кои одделно се продаваат.
ќаја 1 | ж.
ќаја 2 | м.
а) Главен овчар. б) Сопственик на многу овци, богат сточар.
ќајџија | м.
Тој што прави ќај, ќаја.
ќар | м.
Корист, добивка, печалба, заработка; Нема ќар од таа работа.
ќари | св.
Спечали, заработи, добие нешто на лесен начин; искористи. Многу ќари од продажбата. Ниту ќари, ниту зијани.
