ѓ | глас

Глас, звучна согласка во македонскиот стандарден јазик, тврдонепчена според местото на образување, африкативна според начинот на образување.

Ѓавато | ср.

Село во Гевгелиско.

Ѓавато | ср.

Село во Битолско.

ѓавол | м.

Натприродно суштество кое обично живее во пеколот, замислено како олицетворение на зло; зол дух, враг, сатана. На секоја лејка живееше по еден ѓавол. Ѓаволот е оној што им ги носи во приказната сите несреќи на луѓето.

ѓаволест | прид.

Што е немирен, палав. Ѓаволеста девојка. Ѓаволести црни очи.

ѓаволи | несв.

Прави ѓаволски работи, прави зло.

ѓаволит | прид.

Што е немирен, палав.

ѓаволица | ж.

Немирна, палава млада жена.

ѓаволува | несв.