к | глас

Глас, безвучна согласка во македонскиот стандарден јазик, меконепчена според местото на образување, експлозивна според начинот на образување.

к'смет | м.

ка | прил.

ка! | изв.

Извик со кој се тераат, се гонат говеда.

каба | прид.

За штоф – дебел и неквалитетен .

кабаат | м.

кабадаија | м.

(истор.) Заменик на дахија.

кабает | м.

Вина, кривица. Ќе им суди судот, ако имаат кабает.

кабаетлија | прид.

Виновен. Кабаетлија е бостанџијата што не си го варди бостанот.

кабак | м.

Тиква.