љ | глас

Глас, сонант, мека согласка во македонскиот стандарден јазик.

љуба | ж.

Жена, сопруга.

љубезен | прид.

Што е учтив, срдечен, пријатен. Љубезна насмевка. Љубезен глас. Љубезен домаќин.

љубен | прид.

Што е предмет на љубов, што е сакан. Тој замина, но никогаш не ја заборави љубената жена.

љуби | несв.

Чувствува љубов, сака некого или нешто. Прв пат вистински љубеше. Истовремено ја љубеше и ја мразеше.

љубим | прид.

Најсакан, омилен. Тоа е неговата љубима тема.

љубимец | м.

Најсакано лице, галеник. Љубимец на учителката. Љубимец на публиката.

љубител | м.

Тој што е наклонет кон нешто. Тој е љубител на уметноста. Љубител на музиката. Љубител на книгата.

љубичица | ж.

Шумско и полско цвеќе со темновиолетови или бели цветови, со пријатен мирис; Viola odorata; Шумска љубичица. Питома љубичица. Бела љубичица.

Љубљана | ж.

Главен град на Словенија.