с | предл.
(само во поезијата и во некои состави: с овци, с кози)
с | глас
Глас, безвучна согласка во македонскиот стандарден јазик, забновенечна според местото на образување, фрикативна според начинот на образување.
с- | претс.
Претставка/префикс
сè 3 | зам.
Целиот износ од нешто, сите делови, елементи на даден збир; Му дадов сè. Родила жената сè девојчиња. Од сè срце ти посакувам среќа. Сè или ништо.
сè 4 | прил.
а) За време ‒ секогаш, постојано. Сè доаѓам, а тебе те нема. Сè тоа го зборува. б) сè уште ‒ досега, уште и сега, уште и понатаму.
са | прид.
Само во состав со некои именки што означуваат време – цел, сиот: са лето, са зима, са година, са ноќ. Са зима болна лежала. Са лето работел на село. Са ноќ не заспал.
саа | ж.
саан | м.
Поголем плиток бакарен сад. Бакарен саан. Полн саан со туршија. Изнесе саан со сирење.
саат | м.
(разг.) Единица за време еднаква на шеесет минути; час. Три саати. Неколку саати. За еден саат тргнуваме.
саатчија | м.
Тој што поправа или продава часовници. Познат саатчија. Имаше саатчија на аголот.
