адвокатува

Глагол, несвршен

Разговорен збор, израз.

Значење на адвокатува:

1. Се занимава со правна дејност, работи во функција на адвокат, брани други пред суд. Соседов адвокатува веќе триесет години.

2. Врши функција на правник, на правно лице. Тој адвокатува со неколку фирми.

3. (прен.) Се зазема заштитнички кон некого, застапувајќи го за нешто. Ќе адвокатува тој за неа сѐ додека не ѝ го открие вистинското лице.

Коњугација: адвокатирајќи, адвокатуваат .

Изведени зборови:

  • адвокатување, глаг. им. ср.

Оригинални податоци:

адвокатува, адвокатуваат; адвокатирајќи несв. (разг.) 1. Се занимава со правна дејност, работи во функција на адвокат, брани други пред суд. Соседов адвокатува веќе триесет години. 2. Врши функција на правник, на правно лице. Тој адвокатува со неколку фирми. 3. (прен.) Се зазема заштитнички кон некого, застапувајќи го за нешто. Ќе адвокатува тој за неа сѐ додека не ѝ го открие вистинското лице. ‖ глаг. им. адвокатување ср.