апотеоза
Само во еднина.
Значење на апотеоза:
1. Во антиката: обред на воздигнување, прогласување некого (владетел, цар и сл.) за божество.
2. (прен.) Обожавање, величање, оддавање посебна почест на лица, предмети или појави. Песната е еден вид апотеоза на планината и на нејзината гранитност.
Оригинални податоци:
апотеоза (само едн.) ж. 1. Во антиката: обред на воздигнување, прогласување некого (владетел, цар и сл.) за божество. 2. (прен.) Обожавање, величање, оддавање посебна почест на лица, предмети или појави. Песната е еден вид апотеоза на планината и на нејзината гранитност.
