бедник
Значење на бедник:
1. Тој што е во немаштија, сиромав. Пред мене изигруваше милионер, а тој бил најобичен бедник.
2. Тој што е во неволја; маченик, несреќник. Беше бедник по смртта на жената и на децата, најбедното суштество на светов.
Множина: бедници.
Изведени зборови:
- бедница, и. ж. бедници
- беднички, прид. бедничкиот Доста е скромно сопчево, може да се рече бедничко. Беднички живот.
Оригинални податоци:
бедник, мн. бедници м. 1. Тој што е во немаштија, сиромав. Пред мене изигруваше милионер, а тој бил најобичен бедник. 2. Тој што е во неволја; маченик, несреќник. Беше бедник по смртта на жената и на децата, најбедното суштество на светов. ‖ бедница, бедници ж. ‖ беднички, бедничкиот прид. Доста е скромно сопчево, може да се рече бедничко. Беднички живот.
