бег 1
Историја.
Значење на бег:
Благородничка титула, титула на феудален земјопоседник или на заповедник во Турското Царство; кога стои со името обично се става по името. Пред него стои бег со чалма и димискија в раце. Сулејман-бег. Осман-бег. Рустем-бег.Множина: бегови.
Изведени зборови:
- беже, и. ср. мн. бежиња дем.; бекче, мн. бекчиња дем. и хип.
Оригинални податоци:
бег1, мн. бегови м. (истор.) Благородничка титула, титула на феудален земјопоседник или на заповедник во Турското Царство; кога стои со името обично се става по името. Пред него стои бег со чалма и димискија в раце. Сулејман-бег. Осман-бег. Рустем-бег. ‖ беже, мн. бежиња ср. дем.; бекче, мн. бекчиња ср. дем. и хип.
