бележник
Значење на бележник:
1. Тетратка за белешки; нотес. Во рака носеше бележник и прирачен магнетофон. Бележникот му е исполнет со податоци за убиецот. Масата беше покриена со подвиткани бележници.
2. Тој што врши заверка на документи; нотар.
Множина: бележника, бележници.
Оригинални податоци:
бележник, мн. бележници, избр. мн. бележника м. 1. Тетратка за белешки; нотес. Во рака носеше бележник и прирачен магнетофон. Бележникот му е исполнет со податоци за убиецот. Масата беше покриена со подвиткани бележници. 2. Тој што врши заверка на документи; нотар.