белоглав
Значење на белоглав:
1. Што има бела, седа коса; белокос. Светлината паѓаше врз свенатото лице на белоглавиот старец.
2. Што има коса без пигмент. Пред куќата си играше со белоглавиот внук. Од грмушките истрча румено белоглаво детиште.
Членувана форма: белоглавиот.
Фразеолошки израз / поговорка:
Белоглав орел – (зоол.) Голема граблива птица со кафеаво тело и со бела глава и опашка; Haliaeetus leucocephalus.
Оригинални податоци:
белоглав, белоглавиот прид. 1. Што има бела, седа коса; белокос. Светлината паѓаше врз свенатото лице на белоглавиот старец. 2. Што има коса без пигмент. Пред куќата си играше со белоглавиот внук. Од грмушките истрча румено белоглаво детиште. ◊ Белоглав орел – (зоол.) Голема граблива птица со кафеаво тело и со бела глава и опашка; Haliaeetus leucocephalus.