белолик
Значење на белолик:
Што има бело лице, што е со изразито бела боја на лицето. Тој беше висок и белолик, а таа црномуреста. Белоликата, витка селанка ја симна шамијата.Членувана форма: белоликиот.
Изведени зборови:
- белоликост, и. ж.
Оригинални податоци:
белолик, белоликиот прид. Што има бело лице, што е со изразито бела боја на лицето. Тој беше висок и белолик, а таа црномуреста. Белоликата, витка селанка ја симна шамијата. ‖ белоликост ж.
