беса

Именка, женски род

Жаргонски збор.

Само во еднина.

Значење на беса:

Чесен збор, даден збор што се смета за светост во традиционалната култура на Албанците; ветување, заклетва. Крвната одмазда, бесата и побратимството ја штителе заедницата, но не и поединецот во неа. Ако се навистина од збор, ако во нив не умрела нивната исконска беса, тогаш и натаму ќе чади нашиов оџак. Ја исполни бесата.

Фразеолошки израз / поговорка:

Даде беса – даде збор, вети, се заколне.

Оригинални податоци:

беса (само едн.) ж. (разг.) Чесен збор, даден збор што се смета за светост во традиционалната култура на Албанците; ветување, заклетва. Крвната одмазда, бесата и побратимството ја штителе заедницата, но не и поединецот во неа. Ако се навистина од збор, ако во нив не умрела нивната исконска беса, тогаш и натаму ќе чади нашиов оџак. Ја исполни бесата. ◊ Даде беса – даде збор, вети, се заколне.