беси
Значење на беси:
1. Врзува, закачува нешто да виси. Овчарите бесат ѕвонци на овенот, предводник на стадото. На плотот селанките ги бесат волнените килими да се ветреат.
2. Зема живот со бесење. Затворениците ги бесеа веднаш по судењето.
Коњугација: бесат.
Изведени зборови:
- бесење, глаг. им. ср. бесење ◊ За бесење е – многу згреши.
- се ~ беси, 1. Си го Зема животот со бесење. Зеде ортома, ќе се беси. 2. (прен.) Губи време, бесцелно се задржува некаде. По цел ден се беси кај другарите.
Оригинални податоци:
беси, бесат несв. 1. Врзува, закачува нешто да виси. Овчарите бесат ѕвонци на овенот, предводник на стадото. На плотот селанките ги бесат волнените килими да се ветреат. 2. Зема живот со бесење. Затворениците ги бесеа веднаш по судењето. ● се ~ 1. Си го Зема животот со бесење. Зеде ортома, ќе се беси. 2. (прен.) Губи време, бесцелно се задржува некаде. По цел ден се беси кај другарите. ‖ глаг. им. бесење ср. ◊ За бесење е – многу згреши.
