бесник
Значење на бесник:
Тој што е немирен, ѓаволест; немирко. Селаните ги знаеја бесниците од селото. Од малечок е голем бесник.Множина: бесници.
Изведени зборови:
- бесница, и. ж.
Оригинални податоци:
бесник, мн. бесници м. Тој што е немирен, ѓаволест; немирко. Селаните ги знаеја бесниците од селото. Од малечок е голем бесник. ‖ бесница, мн. бесници ж.
