безумен

Придавка

Значење на безумен:

1. Што е без ум, луд; спрот. паметен. Безумен човек. Безумно дело. Безумна игра. Безумни работи.

2. Безрасуден, бесмислен. Безумна војна. Безумни жртви.

3. За чувство – што е изразено во најголема мера. Безумен гнев. Безумен и хистеричен кикот. Безумна, страсна љубов.

Членувана форма: безумниот.

Изведени зборови:

  • безумно, прил. Безумно го сакаше својот единец.
  • безумност, и. ж.

Оригинални податоци:

безумен, безумниот прид. 1. Што е без ум, луд; спрот. паметен. Безумен човек. Безумно дело. Безумна игра. Безумни работи. 2. Безрасуден, бесмислен. Безумна војна. Безумни жртви. 3. За чувство – што е изразено во најголема мера. Безумен гнев. Безумен и хистеричен кикот. Безумна, страсна љубов. ‖ безумно прил. Безумно го сакаше својот единец. ‖ безумност ж.