безвучен

Значење на безвучен:

1. Што е без јасен звук. Одговори со безвучен глас.

2. (лингв.) Што се изговара без треперење на гласните жици, спрот. звучен. Безвучните согласки пред звучните преоѓаат во звучни.

3. (прен.) Безгласен, бесшумен, тивок. Безвучен мир. Безвучна смеа. Безвучни чекори.

Членувана форма: безвучниот.

Изведени зборови:

• безвучно, прил. Безвучно се движеше низ собата.
• безвучност, и. ж.