бичува
Значење на бичува:
1. Удира, тепа со бич. Бичува силно.
2. (прен.) Остро критикува. Тој ги бичува фанариотските црковни великодостојници. Сатирикот безмилосно ја бичува стварноста.
Коњугација: бичуваат.
Изведени зборови:
- бичување, глаг. им. ср.
Оригинални податоци:
бичува, бичуваат несв. 1. Удира, тепа со бич. Бичува силно. 2. (прен.) Остро критикува. Тој ги бичува фанариотските црковни великодостојници. Сатирикот безмилосно ја бичува стварноста. ‖ глаг. им. бичување ср.
