благајник

Именка, машки род

Значење на благајник:

1. Тој што раководи со благајната. Началник и благајник.

2. Тој што прима уплата и врши исплата на парични средства. Обичен благајник со добра плата. Благајник во училиштето.

Множина: благајници.

Изведени зборови:

  • благајничка, и. ж.
  • благајнички, прид. благајничкиот Благајнички бележник.

Оригинални податоци:

благајник, мн. благајници м. 1. Тој што раководи со благајната. Началник и благајник. 2. Тој што прима уплата и врши исплата на парични средства. Обичен благајник со добра плата. Благајник во училиштето. ‖ благајничка, мн. благајнички ж. ‖ благајнички, благајничкиот прид. Благајнички бележник.