благајник
Значење на благајник:
1. Тој што раководи со благајната. Началник и благајник.
2. Тој што прима уплата и врши исплата на парични средства. Обичен благајник со добра плата. Благајник во училиштето.
Множина: благајници.
Изведени зборови:
- благајничка, и. ж.
- благајнички, прид. благајничкиот Благајнички бележник.
Оригинални податоци:
благајник, мн. благајници м. 1. Тој што раководи со благајната. Началник и благајник. 2. Тој што прима уплата и врши исплата на парични средства. Обичен благајник со добра плата. Благајник во училиштето. ‖ благајничка, мн. благајнички ж. ‖ благајнички, благајничкиот прид. Благајнички бележник.
