благородник
Историја.
Значење на благородник:
Припадник на висок, аристократски род. Благородник по крв и по род. Благородник и прислужник. Вљубен благородник. Полски благородници. Двајца благородници од замокот.Множина: благородници.
Изведени зборови:
- благородница, и. ж. мн. благородници и благородничка, мн. благороднички
- благороднички, прид. благородничкиот Благородничка титула.
Оригинални податоци:
благородник, мн. благородници м. (истор.) Припадник на висок, аристократски род. Благородник по крв и по род. Благородник и прислужник. Вљубен благородник. Полски благородници. Двајца благородници од замокот. ‖ благородница, мн. благородници и благородничка, мн. благороднички ж. ‖ благороднички, благородничкиот прид. Благородничка титула.
