блажина
Значење на блажина:
1. Својство на благ, сладок. Усти полни блажина. Ја вкуси блажината на лубениците.
2. в. блаженство Милина и блажина. Во душата се разлева некаква блажина.
Оригинални податоци:
блажина ж. 1. Својство на благ, сладок. Усти полни блажина. Ја вкуси блажината на лубениците. 2. в. блаженство 1. Милина и блажина. Во душата се разлева некаква блажина.
