блескав

Придавка

Значење на блескав:

1. Што блеска, многу сјаен. Блескав сјај. Блескав ден. Блескав меч. Блескава светлина. Блескаво небо. Блескаво сечило. Блескаво сребро.

2. (прен.) Што се истакнува со некое добро својство; извонреден. Блескава радост. Блескава кариера.

Членувана форма: блескавиот.

Изведени зборови:

  • блескаво, прил. кон зн. 2 Блескаво ја одигра претставата.
  • блескавост, и. ж.

Оригинални податоци:

блескав, блескавиот прид. 1. Што блеска, многу сјаен. Блескав сјај. Блескав ден. Блескав меч. Блескава светлина. Блескаво небо. Блескаво сечило. Блескаво сребро. 2. (прен.) Што се истакнува со некое добро својство; извонреден. Блескава радост. Блескава кариера. ‖ блескаво прил. кон зн. 2 Блескаво ја одигра претставата. ‖ блескавост ж.