бос
Значење на бос:
1. Што е без чорапи или обувки; обуен. Децата шлапкаа боси по реката. Купи му опинци да не оди бос.
2. За животно што се потковува ‒ непоткован. Коњот ми остана бос.
3. (прен.) Недоволно подготвен или информиран во некоја струка. По неговиот настап се гледа дека е многу бос.
Членувана форма: босиот.
Изведени зборови:
- босота, и. ж. и босотија кон зн. 1, 3.
Оригинални податоци:
бос, босиот прид. 1. Што е без чорапи или обувки; спрот. обуен. Децата шлапкаа боси по реката. Купи му опинци да не оди бос. 2. За животно што се потковува ‒ непоткован. Коњот ми остана бос. 3. (прен.) Недоволно подготвен или информиран во некоја струка. По неговиот настап се гледа дека е многу бос. ‖ босота ж. и босотија ж. кон зн. 1, 3.
