бранител

Именка, машки род

Значење на бранител:

1. Тој што брани од нешто. Бранители на татковината.

2. Тој што го брани обвинетиот во кривична постапка; адвокат. Обвинителот и бранителот му пристапија на судијата со конкретен предлог.

Множина: бранители.

Оригинални податоци:

бранител, мн. бранители м. 1. Тој што брани од нешто. Бранители на татковината. 2. Тој што го брани обвинетиот во кривична постапка; адвокат. Обвинителот и бранителот му пристапија на судијата со конкретен предлог.