бранител
Значење на бранител:
1. Тој што брани од нешто. Бранители на татковината.
2. Тој што го брани обвинетиот во кривична постапка; адвокат. Обвинителот и бранителот му пристапија на судијата со конкретен предлог.
Множина: бранители.
Оригинални податоци:
бранител, мн. бранители м. 1. Тој што брани од нешто. Бранители на татковината. 2. Тој што го брани обвинетиот во кривична постапка; адвокат. Обвинителот и бранителот му пристапија на судијата со конкретен предлог.