бркне
Значење на бркне:
1. Изгони, истера малку, еднаш.
2. Буричне в џеб или на слично место. Тој бркна во џебот од панталоните.
Коњугација: бркнаа , бркнав , бркнал , бркнат , бркнат , бркнете , бркни , (ќе) бркнеа , (ќе) бркнев , (ќе) бркнел.
Изведени зборови:
- бркнува, глаг. повт. бркнуваат Тој бркнува одвреме навреме по некој зајак во полето.
Оригинални податоци:
бркне, бркнат; бркни, бркнете; бркнав, бркнаа; бркнал; бркнат; (ќе) бркнев, (ќе) бркнеа; (ќе) бркнел св. 1. Изгони, истера малку, еднаш. 2. Буричне в џеб или на слично место. Тој бркна во џебот од панталоните. ‖ бркнува, бркнуваат повт. Тој бркнува одвреме навреме по некој зајак во полето.
