буцка

Глагол, несвршен

Значење на буцка:

1. Боде, прободува. Тој ме буцкаше со прстот во слабината.

2. (прен.) Бреца, поттикнува на расправија, се потсмева некому. Тој само буцка на секоја семејна средба.

Коњугација: буцкаат.

Изведени зборови:

  • буцкање, глаг. им. ср.
  • се ~ буцка, 1. повр. Детето се буцна со иглата во прстот. 2. заемноповр. Сите се буцкаа (еден со друг) со лактите (в ребра).

Оригинални податоци:

буцка, буцкаат несв. 1. Боде, прободува. Тој ме буцкаше со прстот во слабината. 2. (прен.) Бреца, поттикнува на расправија, се потсмева некому. Тој само буцка на секоја семејна средба. ● се ~ 1. повр. Детето се буцна со иглата во прстот. 2. заемноповр. Сите се буцкаа (еден со друг) со лактите (в ребра). ‖ глаг. им. буцкање ср.