буцка
Значење на буцка:
1. Боде, прободува. Тој ме буцкаше со прстот во слабината.
2. (прен.) Бреца, поттикнува на расправија, се потсмева некому. Тој само буцка на секоја семејна средба.
Коњугација: буцкаат.
Изведени зборови:
- буцкање, глаг. им. ср.
- се ~ буцка, 1. повр. Детето се буцна со иглата во прстот. 2. заемноповр. Сите се буцкаа (еден со друг) со лактите (в ребра).
Оригинални податоци:
буцка, буцкаат несв. 1. Боде, прободува. Тој ме буцкаше со прстот во слабината. 2. (прен.) Бреца, поттикнува на расправија, се потсмева некому. Тој само буцка на секоја семејна средба. ● се ~ 1. повр. Детето се буцна со иглата во прстот. 2. заемноповр. Сите се буцкаа (еден со друг) со лактите (в ребра). ‖ глаг. им. буцкање ср.