буфта (се)
Значење на буфта (се):
1. Треска, удира силно предизвикувајќи соодветен шум. Крај бреговите се буфтаа крупни крапови.
2. Силно кашла. Крај печката буфташе старецот.
Коњугација: (се) буфтаат.
Оригинални податоци:
буфта (се), (се) буфтаат несв. 1. Треска, удира силно предизвикувајќи соодветен шум. Крај бреговите се буфтаа крупни крапови. 2. Силно кашла. Крај печката буфташе старецот.
