буричка

Глагол, несвршен

Значење на буричка:

1. Меша нешто. Домаќинката го буричка бакрданикот над огнот.

2. Пребарува, испревртува. Таа буричкаше низ пелените.

Коњугација: буричкаат.

Изведени зборови:

  • буричкање, глаг. им. ср.
  • се ~ буричка, 1. Се меша, се испревртува. Во шеметна брзина се буричкаше во неговата глава несредено шумен свет од викотници. 2. Ми (ти, му...) се лоши, ми се повраќа. Под лажичката ѝ се буричкаше.

Оригинални податоци:

буричка, буричкаат несв. 1. Меша нешто. Домаќинката го буричка бакрданикот над огнот. 2. Пребарува, испревртува. Таа буричкаше низ пелените. ● се ~ 1. Се меша, се испревртува. Во шеметна брзина се буричкаше во неговата глава несредено шумен свет од викотници. 2. Ми (ти, му...) се лоши, ми се повраќа. Под лажичката ѝ се буричкаше. ‖ глаг. им. буричкање ср.