бута

Глагол, несвршен

Разговорен збор, израз.

Значење на бута:

Турка. Тој го бута од себе детето.

Коњугација: бутаат.

Изведени зборови:

бутање, глаг. им. ср.
се ~ бута, Се турка. Тој се бута да застане до огнот.

Оригинални податоци:

бута, бутаат несв. (разг.) Турка. Тој го бута од себе детето. ● се ~ Се турка. Тој се бута да застане до огнот. ‖ глаг. им. бутање ср.

Барај по буква:

А Б В Г Д Ѓ Е Ж З Ѕ И Ј К Л Љ М Н Њ О П Р С Т Ќ У Ф Х Ц Ч Џ Ш