бувка

Глагол, несвршен

Зборот е деминутивна форма.

Значење на бувка:

Турка некого, удира, бува, предизвикувајќи специфичен звук; Тој бувка одвреме-навреме.

Коњугација: бувкаат.

Изведени зборови:

  • бувкање, глаг. им. ср.
  • се ~ бувка, Се турка. Како разиграно јагне се бувка во пармаците на чардакот.

Оригинални податоци:

бувка, бувкаат несв. Турка некого, удира, бува, предизвикувајќи специфичен звук; дем. од бува. Тој бувка одвреме-навреме. ● се ~ Се турка. Како разиграно јагне се бувка во пармаците на чардакот. ‖ глаг. им. бувкање ср.