чинител
Значење на чинител:
1. Тоа што го условува постоењето на нешто, причина или услов, движечка сила, фактор. Настава во која учениците се чинители, а не пасивни набљудувачи. Актуелниот проблем го условуваат голем број чинители.
2. Тој што одлучува за нешто. Одговорните чинители ќе го решаваат проблемот.
3. Тој што извршува некако дејство, некакво дело.
Множина: чинители.
Оригинални податоци:
чинител, мн. чинители м. 1. Тоа што го условува постоењето на нешто, причина или услов, движечка сила, фактор. Настава во која учениците се чинители, а не пасивни набљудувачи. Актуелниот проблем го условуваат голем број чинители. 2. Тој што одлучува за нешто. Одговорните чинители ќе го решаваат проблемот. 3. Тој што извршува некако дејство, некакво дело.