чинител

Именка, машки род

Значење на чинител:

1. Тоа што го условува постоењето на нешто, причина или услов, движечка сила, фактор. Настава во која учениците се чинители, а не пасивни набљудувачи. Актуелниот проблем го условуваат голем број чинители.

2. Тој што одлучува за нешто. Одговорните чинители ќе го решаваат проблемот.

3. Тој што извршува некако дејство, некакво дело.

Множина: чинители.

Оригинални податоци:

чинител, мн. чинители м. 1. Тоа што го условува постоењето на нешто, причина или услов, движечка сила, фактор. Настава во која учениците се чинители, а не пасивни набљудувачи. Актуелниот проблем го условуваат голем број чинители. 2. Тој што одлучува за нешто. Одговорните чинители ќе го решаваат проблемот. 3. Тој што извршува некако дејство, некакво дело.