чиновник
Значење на чиновник:
1. (арх.) Вработен во државна администрација, установа или претпријатие, човек со постојана работа и плата. Поштенски чиновник. Општински чиновник. Ситни чиновници.
2. (прен., пејор.) Неуслужлив, нељубезен, некоректен службеник; бирократ.
Множина: чиновници.
Изведени зборови:
- чиновничка, и. ж.
- чиновнички, прид. чиновничкиот Чиновнички апарат. Чиновнички деца. Чиновнички менталитет.
Оригинални податоци:
чиновник, мн. чиновници м. 1. (арх.) Вработен во државна администрација, установа или претпријатие, човек со постојана работа и плата. Поштенски чиновник. Општински чиновник. Ситни чиновници. 2. (прен., пејор.) Неуслужлив, нељубезен, некоректен службеник; бирократ. ‖ чиновничка, мн. чиновнички ж. ‖ чиновнички, чиновничкиот прид. Чиновнички апарат. Чиновнички деца. Чиновнички менталитет.
