чита

Значење на чита:

1. Препознава букви во пишан текст, со или без изговор, осознавајќи ја содржината. Знае да чита и да пишува. Првачето чита на глас збор по збор. Чита книга. Чита писмо.

2. Распознава знаци: а) напишани или нацртани. Извидниците читаа топографски карти и одлично се снаоѓаа на теренот. б) ноти. Таа од рана возраст читаше ноти и свиреше на виолина.

3. (прен.) Погодува нечие расположение според надворешни манифестации. На неговото лице читав бес и лутина. Во нејзините очи тој читаше радост.

Коњугација: читаат.

Изведени зборови:

• се ~ чита, Е во состојба во која може да се прочита, е читлив. Натписите на плочите се читаа многу тешко. Писмото беше пожолтено и избледено, не се читаше веќе.
• читање, глаг. им. ср.

Фразеолошки израз / поговорка:

Чита како вода ‒ чита многу лесно. Се чита меѓу редови ‒ в. ред. Чита некого како буквар ‒ го познава добро, му ги знае намерите и постапките. Чита некому лекција ‒ укорува некого.