дебел

Придавка

Значење на дебел:

1. Што има широк напречен пресек, што има големи димензии. Дебел ѕид. Дебели чаши. Дебела гранка.

2. За луѓе, за животни, за делови од телото – згоен, полн. Влегува дебела старица. Има дебели нозе. Дебела мачка.

3. Густ. Дебела сенка. Дебела каша.

4. За глас – силен, длабок. Дебел глас.

5. (прен.) Обилен, богат, скап. Прима дебела плата. Ќе плати дебела алиментација.

Членувана форма: дебелиот.

Фразеолошки израз / поговорка:

Дебела глава – човек што тешко сфаќа. Го извлече подебелиот крај – помина полошо од другите.

Оригинални податоци:

дебел, дебелиот прид. 1. Што има широк напречен пресек, што има големи димензии. Дебел ѕид. Дебели чаши. Дебела гранка. 2. За луѓе, за животни, за делови од телото – згоен, полн. Влегува дебела старица. Има дебели нозе. Дебела мачка. 3. Густ. Дебела сенка. Дебела каша. 4. За глас – силен, длабок. Дебел глас. 5. (прен.) Обилен, богат, скап. Прима дебела плата. Ќе плати дебела алиментација. ◊ Дебела глава – човек што тешко сфаќа. Го извлече подебелиот крај – помина полошо од другите.