дене

Глагол, несвршен

Значење на дене:

1. Вовира (обично) конец во игла. Го денеше, го денеше и одвај го дена конецот.

2. Ниже. Дене тутун.

3. Става, закачува. Празните матарки ги денеше на закачалката на ѕидот.

4. Сместува, скрива. Зошто нас да нѐ денат таму? Каде да го денам?

Коњугација: денаа , денав , денал , денат, денат , денеа , денев , денел , денет , денете , дени .

Изведени зборови:

  • денење, глаг. им. ср.
  • се ~ дене, Се крие, се засолнува. Кај се дене цел ден? Кај се дена? Во зима нема каде да се денат.

Оригинални податоци:

дене, денат; дени, денете; денев, денеа; денел; денет; денав, денаа; денал; денат несв. 1. Вовира (обично) конец во игла. Го денеше, го денеше и одвај го дена конецот. 2. Ниже. Дене тутун. 3. Става, закачува. Празните матарки ги денеше на закачалката на ѕидот. 4. Сместува, скрива. Зошто нас да нѐ денат таму? Каде да го денам? ● се ~ Се крие, се засолнува. Кај се дене цел ден? Кај се дена? Во зима нема каде да се денат. ǁ глаг. им. денење ср.