девојка
Значење на девојка:
1. Лице од женски пол, младо, пораснато, неомажено. Таа е мирна и добра девојка. На чардакот се појави девојка. Со својата убавина се изделуваше од другите девојки.
2. Млада жена што води љубов со некого; свршеница. Таа е моја девојка. Не знаеше која да ја одбере да му биде девојка.
Множина: девојки.
Изведени зборови:
- девојче, и. ср. 1. Дем. од девојка. 2. Женско дете, ќерка. Тој имаше девојче, годиначе. Жена му родила девојче. Во дворот си играа две девојчиња.
- девојченце, и. ср. хип.
- девојчински, прид. девојчинскиот Што се однесува на девојка.
- девојчиште, и. ср. пејор.
Оригинални податоци:
девојка, мн. девојки ж. 1. Лице од женски пол, младо, пораснато, неомажено. Таа е мирна и добра девојка. На чардакот се појави девојка. Со својата убавина се изделуваше од другите девојки. 2. Млада жена што води љубов со некого; свршеница. Таа е моја девојка. Не знаеше која да ја одбере да му биде девојка. ǁ девојче, мн. девојчиња ср. 1. Дем. од девојка. 2. Женско дете, ќерка. Тој имаше девојче, годиначе. Жена му родила девојче. Во дворот си играа две девојчиња. ǁ девојченце, мн. девојченца ср. хип. ǁ девојчиште, мн. девојчишта ср. пејор. ǁ девојчински, девојчинскиот прид. Што се однесува на девојка.
