добрка

Глагол, свршен

Значење на добрка:

1. Со бркање дотера (добиток и др.) до определено место. Го добрка добитокот во шталата.

2. Престане со бркање.

Коњугација: добркаат.

Изведени зборови:

  • се ~ добрка, Се избрка до крај.
  • (се) добркува, глаг. несв. (се) добркуваат

Оригинални податоци:

добрка, добркаат св. 1. Со бркање дотера (добиток и др.) до определено место. Го добрка добитокот во шталата. 2. Престане со бркање. ● се ~ Се избрка до крај. ǁ (се) добркува, (се) добркуваат несв.