добродушен

Придавка

Значење на добродушен:

1. Што е со добар, благ карактер; што е со добро срце, срдечен. Пред трошната куќичка ме пречека добродушна жена.

2. Што изразува добродушност. Добродушен поглед. Добродушна насмевка.

Членувана форма: добродушниот.

Изведени зборови:

  • добродушно, прил. На добродушен начин, со добрина. Некој од селаните добродушно се насмеа.
  • добродушност, и. ж.

Оригинални податоци:

добродушен, добродушниот прид. 1. Што е со добар, благ карактер; што е со добро срце, срдечен. Пред трошната куќичка ме пречека добродушна жена. 2. Што изразува добродушност. Добродушен поглед. Добродушна насмевка. ǁ добродушно прил. На добродушен начин, со добрина. Некој од селаните добродушно се насмеа. ǁ добродушност ж.