дорече

Глагол, свршен

Значење на дорече:

Рече, доискаже сѐ, до крај. Не смееше да дорече сѐ што намислил. Таа дорече уште нешто и потоа сосема замина.

Коњугација: дорекле , дорекоа , дореков , дорекол , доречат , доречен, доречете , доречи , (ќе) доречеа , (ќе) доречев , (ќе) доречел .

Изведени зборови:

  • се ~ дорече, Се искаже до крај. Штом ме повлековте за јазик, морам и да се доречам. Не се дорекол до крај.
  • (се) доречува, глаг. несв. (се) доречуваат--(се) дорекува, (се) дорекуваат

Оригинални податоци:

дорече, доречат; доречи, доречете; дореков, дорекоа; дорекол, дорекле; (ќе) доречев, (ќе) доречеа; (ќе) доречел; доречен св. Рече, доискаже сѐ, до крај. Не смееше да дорече сѐ што намислил. Таа дорече уште нешто и потоа сосема замина. ● се ~ Се искаже до крај. Штом ме повлековте за јазик, морам и да се доречам. Не се дорекол до крај. ǁ (се) доречува, (се) доречуваат/(се) дорекува, (се) дорекуваат несв. ǁ глаг. им. доречување/дорекување ср.