достоинство

Именка, среден род

Значење на достоинство:

1. (само едн.) Позитивна особина што се потврдува со високи морални вредности и самопочит. Го чува сопственото достоинство. Тој е човек со високо достоинство.

2. Позитивно својство, обележје, квалитет. Високи уметнички достоинства.

Множина: достоинства.

Оригинални податоци:

достоинство, мн. достоинства ср. 1. (само едн.) Позитивна особина што се потврдува со високи морални вредности и самопочит. Го чува сопственото достоинство. Тој е човек со високо достоинство. 2. Позитивно својство, обележје, квалитет. Високи уметнички достоинства.