довалка 1

Глагол, свршен

Значење на довалка:

Дотркала. Го довалка бурето до визбата и го исправи.

Коњугација: довалкаат.

Изведени зборови:

  • довалкување, глаг. им. ср.
  • се ~ довалка, Се дотркала. До мене се довалка топката на децата што играа во дворот.
  • (се) довалкува1, глаг. несв. (се) довалкуваат

Оригинални податоци:

довалка1, довалкаат св. Дотркала. Го довалка бурето до визбата и го исправи. ● се ~ Се дотркала. До мене се довалка топката на децата што играа во дворот. ǁ (се) довалкува1, (се) довалкуваат несв. ǁ глаг. им. довалкување ср.